Δευτέρα 27 Απριλίου 2009

ΑΡΗ, ΑΡΗ, ΑΡΗ... (δικό σας)...


Οφείλω να παραδεχθώ, ότι η παρέα των Αρειανών που έχω στην Κομοτηνή μου έχει ανοίξει τα μάτια πολλές φορές, μου έχει δώσει ιδέες και τελικά έχει καταφέρει να με πείσει ότι τα σκουλήκια αγαπούν πολύ την ομάδα τους. Σε τέτοιο σημείο, που μαλώνουν μεταξύ τους για να αποδείξουν ότι ο ένας είναι πιο Αρειανός από τον άλλο. Μια τέτοια διαμάχη έχει ξεσπάσει κατά τη γνώμη μου και στην ΠΑΕ. Αγαπούν όλοι υπερβολικά την ομάδα, αλλά δεν ξέρουν πώς να το δείξουν...
Δεδομένου ότι ο Άρης έκλεισε αποτυχημένα μία ούτως ή άλλως αποτυχημένη χρονιά, προσπαθώ να επιρρίψω ευθύνες. Όχι επειδή έχω καμία εμπάθεια, αλλά επειδή ο Άρης μετά την επιστροφή του στα σαλόνια ήταν υπόδειγμα ομάδας, όπως είναι τώρα ο ΠΑΟΚ (αυτό πονάει λίγο, πράγματι). Αρχικά έχουν ευθύνη οι παίκτες, που όλοι μα όλοι έμειναν μακριά από τον καλό τους εαυτό. Δεν είναι τυχαίο το ότι φέτος δεν ακούγεται μεταγραφικό ενδιαφέρον για κανένα παίκτη, ακριβώς επειδή ουδείς διακρίθηκε. Ο Κόκε το έριξε στο τζόγο και στα τυροπιτάκια, οι μισοί είχαν ψυχολογικά ενώ οι άλλοι μισοί ήταν για μήνες τραυματίες. Αλλά αυτά συμβαίνουν σε όλες τις ομάδες, και πρέπει να έχουν στο δυναμικό τους τα κατάλληλα πρόσωπα για να τα αντιμετωπίσουν. Για τα προβλήματα χαρακτήρα χρειάζεται είτε ένας καλός προπονητής, είτε ένας καλός τιμ μάνατζερ, είτε ένας παίκτης-σημαία, για να βοηθήσει τους παίκτες να τα ξεπεράσουν και να φέρει ηρεμία στα αποδυτήρια (στα ξένα κλαμπ συγκαταλέγεται και ειδικός ψυχολόγος, αλλά δεν έχω τέτοια απαίτηση από ελληνικό σωματείο...). Ο Άρης δεν είχε τίποτα από τα παραπάνω, ενώ όσον αφορά τους πολλούς τραυματισμούς, που προφανώς οφείλονται στην τραγική προετοιμασία και στην κακή εξωγηπεδική ζωή, αφήνω τους φίλους Αρειανούς να αποφασίσουν ποιος φταίει: ο Ερνάντεθ, οι παίκτες ή ο Σκόρδας που άφησε την ομάδα χωρίς προπονητή Ιούλιο μήνα;
Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, προσωπικά θεωρώ ότι η ομάδα υπερεκτιμήθηκε. Κι αυτό γιατί ο κόουτς δεν έχτισε πάνω στην περσινή και δοκιμασμένη ταυτότητα του Άρη, αλλά προσπάθησε να παίξει ποδόσφαιρο πιο εκλεπτυσμένο, που το ρόστερ δεν "το είχε". Το έκανε και ο Ερνάντεθ και ο Μαζίνιο, ενώ θεωρώ ότι μαζί με την ταυτότητα, ο Άρης έχασε και το μέταλλό του. Έπειτα σειρά έχουν οι μεταγραφές, ο Θεός να τις κάνει. Το γεγονός πως όλες ήταν αποτυχημένες δε νομίζω ότι αμφισβητείται από κανένα. Ξεκαθαρίζω σε αυτό το σημείο ότι θεωρώ το Βιτόλο πολύ καλό παίκτη, αλλά είναι δανεικός, γι' αυτό και δεν τον συγκαταλέγω στις πετυχημένες μεταγραφές, ενώ το γεγονός ότι κάποιοι παίκτες όπως ο Ρομπέρζ έχουν δείξει δυνατότητες για το μέλλον δε σημαίνει ότι βοήθησαν φέτος. Γνωρίζοντας ότι τον πρώτο λόγο σε αυτόν τον τομέα τον είχε ο Σκόρδας, οφείλω να τον κράξω γιατί πολύ απλά δεν είναι στις αρμοδιότητές του. Αν δε έχωνε τη μύτη του στις μεταγραφικές κινήσεις για να ελέγξει τα επικίνδυνα οικονομικά του συλλόγου, ας απαντήσει στο πώς προέκυψε το χρέος που βγήκε στη φόρα πρόσφατα. Κι επειδή δε μου αρέσει μόνο να κατηγορώ, έχω πει επανηλειμμένα πως ο Άρης θα έπρεπε να στραφεί πολύ περισσότερο στην εγχώρια αγορά, γιατί όχι και στη ΄Β Εθνική για παίκτες, κυρίως το Γενάρη. Ο Καούνος είναι ένα καλό παράδειγμα.
Τέλος, θέλω να πω πως φέτος οι διοικητικές επιλογές του Άρη ξεπέρασαν τα όρια της λογικής. Δε μπορώ να καταλάβω πώς απολύεται ένας προπονητής μεσούσης της περιόδου για να γίνει τεχνικός διευθυντής, και στη θέση του έρχεται ένας τεχνικός διευθυντής για να γίνει προπονητής. Πιθανότατα ο Μαζίνιο να έχει τα φόντα να γίνει αξιοπρεπέστατος κόουτς. Δε χρειάζεται να το ανακαλύψει στον Άρη. Υπενθυμίζω κιόλας πως Ερνάντεθ και Ουζουνίδης είχαν παράλληλες πορείες όταν έφυγε ο πρώτος. Ο δεύτερος στηρίχθηκε και συνέχισε και τη συνέχεια την ξέρουμε.
Καταλήγω στο ότι ο Άρης δεν έμεινε εκτός Ευρώπης λόγω της διαιτησίας στο ΟΣΦΠ - ΑΡΗΣ, ούτε λόγω της χάρης του γαύρου στην ΑΕΛ. Αν θέλουμε να ανακαλύψουμε το γιατί, μπορούμε να κοιτάξουμε στα ματς με Ξάνθη, Αστέρα και Λεβαδειακό, και γενικά σε όλους τους αγώνες που η ομάδα έπρεπε να σεβαστεί το βάρος της φανέλας και να σηκώσει κεφάλι. Με εξαίρεση τον Ολυμπιακό, φέτος δε το έκανε ποτέ. Και με βάση τα εσωτερικά της ομάδας, δύσκολα θα το ξανακάνει. Ελπίζω για το αντίθετο. Ας δοθεί προσοχή στο θέμα προπονητή το καλοκαίρι, Λίνεν και Δώνης είναι ελεύθεροι...

Επειδή με βάση τον πρόλογο αλλού το πηγαίνω, εξηγούμαι: για τον Άρη είπαμε, για το Σκόρδα όχι. Αφού έρχονται εκλογές, θα τον αναλάβουμε για τα καλά οσονούπω. Το θέμα με τον οδοντίατρο είναι ότι λόγω της διαμάχης βγαίνουν στη φόρα πολλά, που ούτε οι ίδιοι οι Αρειανοί δε μπορούσαν να διανοηθούν...

TI MOY EMEINE...

Η κανονικη διαρκεια της Superleague τελειωσε χθες και τωρα που γινεται ο απολογισμος δεν μπορω παρα να σημειωσω 2-3 πραγματακια που ξεχωρισα απο τη φετινη χρονια...
1)το 12ο του Ολυμπιακου σε 13 χρονια δεν ειναι απο μονο του ειδηση...Αξιοπροσεκτο ειναι μονο το οτι εξασφαλισε τον τιτλο πολυ νωρις,ηδη απο τον Δεκεμβρη.
2)εκπληξη της χρονιας θεωρω την παρουσια του ΠΑΟΚ που μετα απο 31 χρονια αναδειχθηκε δευτερος,αν και πρεπει να υπερασπιστει αυτη του τη θεση και στα play-off!
3)θα κρατησω επισης το γεγονος οτι ο ΠΑΟ αν και εμεινε 10 βαθμους πισω απο τον Ολυμπιακο δεν εχασε σε κανενα ντερμπι,πλην της 1ης αγωνιστικης με την ΑΕΚ,και οτι στο τελειωμα του πρωταθληματος εχει την καλυτερη επιθεση..
4)το ματς που ξεχωρισα ειναι αυτο αναμεσα στην ΑΕΚ και τον Ολυμπιακο γιατι ειδαμε για πρωτη φορα μετα απο χρονια ενα πολυ ανοιχτο ντερμπι,που πραγματικα σε καθηλωνε στον καναπε σου..
5)δεν θα μιλησω για MVP του πρωταθληματος αλλα θα σταθω στον Κουτσιανικουλη,ενα παιδι που απεδειξε πως μπορει να αποτελεσει το μελλον του ελληνικου ποδοσφαιρου..
6)τελος,ο υποβιβασμος του ΟΦΗ μετα απο 33 χρονια συνεχους παρουσιας στην Α' Εθνικη ειναι ενα γεγονος που απο μονο του δεν σε αφηνει αδιαφορο...