Βραδιά Champions League η χθεσινή, και όποιοι παρακολούθησαν τους αγώνες απόλαυσαν ποδόσφαιρο. Βλέποντας το ματς ανάμεσα στη Manchester Utd και στην Porto κατάφερα να ξεφύγω από την παγίδα της σύγκρισης με το ελληνικό πρωτάθλημα (και της γκρίνιας που πάντα ακολουθεί) και έβγαλα αρκετά χρήσιμα συμπεράσματα.
Αρχικά, βλέπω ότι σε κορυφαίο επίπεδο, έχει αλλάξει πάρα πολύ το ποδόσφαιρο, σε σημείο να χαλάει η πιάτσα. Είδα μία Manchester που το κέντρο το είχε μόνο για συνδετικό κρίκο για την επίθεση. Η μπάλα δεν κυκλοφορούσε καθόλου με κοντινές πάσες κοντά στην κουλούρα, αντίθετα οι μέσοι έδιναν τη μπάλα με τη μία και έκαναν κίνηση μπροστά. Ακόμα και όταν η αγγλική ομάδα βρέθηκε μπροστά, δεν προσπάθησε να ροκανίσει το χρόνο. Επιτέθηκε και βρέθηκε εκτεθειμένη στα μετόπισθεν. Λογικό μία ομάδα τέτοιου επιπέδου να έχει σαν πρωταρχικό στόχο να επιβάλλει το παιχνίδι της, αλλά αυτό έφτασε σε επίπεδο είτε αλαζονείας είτε βλακείας. Πράγμα ανεπίτρεπτο για έναν Sir Alex Ferguson. Ακόμα κι εγώ παραδέχομαι ότι αυτού του είδους το ποδόσφαιρο είναι πολύ πιο καθηλωτικό, αλλά μου λείπουν οι εποχές της τρελής τακτικής και των παγίδων.
Σχετικά με τη Manchester επίσης, θεωρώ ότι απαιτείται ειδική αναφορά στον Κριστιάνο Ρονάλντο. Πολλοί θεωρούν πως φέτος κάνει μία μέτρια χρονιά, σημαντικά υποδεέστερη της περσινής. Εγώ ήμουν πέρυσι από τους σκληρότερους επικριτές του Πορτογάλου, επειδή θεωρούσα πως του έλειπε η φινέτσα άλλων κορυφαίων παικτών. Χθες είδα ένα Ρονάλντο δίχως άσκοπα τρεξίματα, που μοίραζε τη μπάλα και βρισκόταν πάντα στην κατάλληλη θέση. Έβαλε ένα γκολ πανομοιότυπο με εκείνο επί της Ίντερ (προϊόν ομαδικής δουλειάς) και γενικά έπαιζε για την ομάδα. Ο λόγος που φαίνεται πεσμένος έιναι ότι ο Ferguson πέρυσι δημιούργησε (και λανθασμένα) μία ομάδα για τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Φέτος πρέπει να δημιουργήσει έναν Ρονάλντο για την ομάδα. Ίσως το ατύχημα να είχε θετική απίδραση...
Από την άλλη έχουμε την Πόρτο. Υπερπλήρης ομάδα, που σε κάθε γραμμή οι παίκτες της έχουν τα απαραίτητα στοιχεία. Δημιουργικό κέντρο με σωστές μεταβιβάσεις αλλά και πολύ καλές τοποθετήσεις, ταχύτατα εξτρέμ και επιθετικοί με επαφή με το τέρμα και καλό σουτ. Ακόμα και ο σάπιος Helton έβγαλε τα άπιαστα. Δεν είναι ωστόσο (παραδόξως) όλα τα παραπάνω που κάνουν κορυφαία την Πόρτο. Είναι το γεγονός ότι είχαν την απαραίτητη ευφυία και ωριμότητα να ακολουθήσουν πιστά το σχέδιο εξόντωσης του προπονητή τους, με μετρημένα τρεξίματα, άψογες τοποθετήσεις και αλάνθαστη αντίληψη των φάσεων. Μακάρι να καταφέρει να περάσει στην επόμενη φάση.
Το πιο χρήσιμο συμπέρασμα που έβγαλα πάντως είναι ότι εκπλήξεις του παρελθόντος τύπου ΠΑΟ και Ολυμπιακός στους 8 και Ελλάδα πρωταθλήτρια Ευρώπης δεν θα ξαναδούμε πολλές. Πλέον για να αντιμετωπίσεις τις κορυφαίες ομάδες, πρέπει να σηκώσεις το κεφάλι και να τις κοιτάξεις στα μάτια, κι όχι να κοιτάς στα πόδια τους για να δεις πώς θα τους βάλλεις τρικλοποδιά. Πλέον, όταν γίνεται το δεύτερο, έχουν συνηθίσει να σε πατάνε...
