ANGELS AND DEMONS...

Μην μπερδεύεστε, η συγκεκριμένη ανάρτηση δε θα ασχοληθεί με την ταινία "Illuminati" που πρόσφατα άρχισε να προβάλλεται στις αίθουσες των κινηματογράφων με τον εν λόγω τίτλο. Ωραία ταινιούλα, by the way... Ο τίτλος αναφέρεται στους πρωταγωνιστές του αυριανού ευρωπαϊκού τελικού, Μάντσεστερ Γ. και Μπαρτσελόνα. Στον αγώνα αυτό, όπως και σε μια πολυδιαφημισμένη ταινία, γνωρίζουμε από πριν ποιος είναι ο καλός και ποιος ο κακός. Παρ' όλ' αυτά, θα τον δούμε, όπως συμβαίνει πάντα. Μένει να αποδειχτεί αν θα δικαιωθούμε γι' αυτό...
Κι επειδή σας ψιλομπέρδεψα, εξηγούμαι. Ο αυριανός τελικός έχει πράγματι ορισμένες ενδιαφέρουσες ιδιαιτερότητες. Συμμετέχουν οι δύο καλύτερες ομάδες της ηπείρου και εκπρόσωποι των δύο καλύτερων πρωταθλημάτων της Γηραιάς Αλβιώνας. Δεν έχουν ξανασυναντηθεί ποτέ στο παρελθόν σε τέτοιο τελικό, ενώ έχουν στις τάξεις τους και τους δύο καλύτερους ποδοσφαιριστές της εποχής μας. Ωστόσο, ακόμα πιο ιδιαίτερο είναι ότι υπάρχει εκ των προτέρων νικητής και ηττημένος.
Νικητής φυσικά είναι η ομάδα της Καταλωνίας. Έχει προσφέρει φέτος το πλουσιότερο θέαμα στον πλανήτη, έχοντας κατακτήσει ήδη δύο τίτλους και συνθλίβοντας πραγματικά μεγάλους αντιπάλους, όπως η αιώνια Ρεάλ και η Μπάγερν. Παίρνουμε φαντάζομαι ως δεδομένο πως και στον αυριανό αγώνα, όπως και σε οποιονδήποτε άλλον, θα αρνηθεί πεισματικά να εγκαταλείψει την επιθετική της φιλοσοφία και το ανοικτό ποδόσφαιρο, ενώ βάσει της ποιότητας των παικτών που έχει το θέαμα που θα παρουσιάσει δύσκολα θα πέσει κάτω από το "καλό". Προσθέστε στα παραπάνω ότι βασικό ρόλο θα έχει ο παίκτης που ο καθένας, από τον πλουσιότερο ως το φτωχότερο φίλαθλο θα πλήρωνε ένα εισιτήριο για να τον θαυμάσει και μοιάζει περισσότερο από κάθε άλλον στον ημίθεο Ντιέγκο Μαραντόνα, του οποίου τον διάδοχο ψάχνει ολόκληρος ο πλανήτης επίμονα εδώ και δύο δεκαετίες. Λαμβάνοντας αυτά υπ' όψην, ακόμα και να χάσουν οι Μπλαουγκράνα, όχι μόνο δε θα αποδοκιμαστούν, αλλά θα γίνει λόγος για τη μεγαλύτερη αδικία που θα έχουμε μαρτυρήσει, αφού αξίζουν όσο κανένας άλλος το τρόπαιο. Σεβασμό προφανώς δε θα κερδίσουν, γιατί δε μπορούν να λάβουν περισσότερο απ' όσο ήδη έχουν...
Από την άλλη τώρα, έχουμε τη Μάντσεστερ. Η οποία είναι κάτοχος του τροπαίου και έχει ήδη κάνει το ριπίτ στην Πρέμιερσιπ, δίχως όμως να παίζει εξίσου καλό ποδόσφαιρο με πέρυσι. Η εύνοια της τύχης που πιθανότατα είχε φέτος συνδράμει στην κούραση του ματιού του αντικειμενικού (ή αδιάφορου, αν θέλετε) φιλάθλου. Εξάλλου, αυτό συμβαίνει με όλες τις ομάδες που δημιουργούν μια ανάλογη αυτοκρατορία (Γιουβέντους, Ρεάλ, Λίβερπουλ κλπ). Κάποια στιγμή όλες, δικαίως ή αδίκως, τίθενται σε αμφισβήτηση. Επίσης ο Σερ Άλεξ έχει αποδείξει πως όσο θεαματικό ποδόσφαιρο μπορεί να παίξει η ομάδα του, τόσο καταστροφικό και αποκρουστικό μπορεί να γίνει κυνηγώντας ένα αποτέλεσμα, πόσο μάλλον την κούπα του Champions League. Μην απορήσει κανείς αύριο αν δει τον Ρούνεϋ να παίζει δεξί χαφ ή κάτω από τη σέντρα και τον Παρκ να κυνηγά μπαλιές απελπισίας (το απεύχομαι φυσικά). Με βάση αυτά λοιπόν και το γεγονός ότι ο κόσμος έχει κορεστεί από τους κόκκινους διαβόλους, η ενδεχόμενη ήττα της Μπαρτσελόνα δε θα του κάτσει πολύ καλά (δεν αναφέρομαι φυσικά στους οπαδούς των Εγγλέζων, που είναι και πολυάριθμοι). Eπομένως έχουμε από πριν και τον ηττημένο.
Όλα αυτά, βεβαίως, εφόσον τηρηθούν οι παραπάνω προϋποθέσεις. Γιατί μπορεί κάλλιστα η Γιουνάιτεντ να παίξει ελκυστική μπάλα. Εξαρτάται κατά πολύ από τον Κριστιάνο Ρονάλντο, για τον οποίο έχω να πω το εξής: ο κάτοχος χρυσής μπάλας και σκόρερ 42 γκολ πέρυσι Ρονάλντο δεν έχει θέση σε τούτον τον τελικό και σε κανένα μεγάλο ματς, αφού από όλα απείχε. Ο φετινός όμως ομαδικός, ουσιαστικός και εν τέλει ηγετικός Ρονάλντο έχει και με το παραπάνω.
Angels and demons λοιπόν, ή αλλιώς, ο καλός και ο κακός. Μένει να δούμε ποιος θα είναι ο άσχημος...

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ....

Τα play-off βρισκονται στην κρισιμοτερη καμπη τους και παρ' ολα αυτα ολοι οσοι ασχολουνται με το ποδοσφαιρο στη χωρα μας συζητουν κυριως για τις μεταγραφες που χρειαζονται οι ομαδες!
Ετσι,αν και ειναι αρκετα πρωιμο,θα κανουμε και εμεις μια αναφορα σε ο,τι ενδιαφερον ακουγεται για τις σπουδαιοτερες ομαδες της Superleague!
Στον πρωταθλητη Ολυμπιακο ολοι περιμενουν τον επομενο προπονητη της ομαδας,που συμφωνα με πληροφοριες θα ανακοινωθει την επομενη εβδομαδα απο τον Κοκκαλη και θα ειναι ο Κετσπαγια..Εχοντας συμφωνησει ηδη με Ζαιρι και Παρντο,η ομαδα του λιμανιου φαινεται να στοχευει σε αποκτηση επιθετικου(Μπομπο αντι Κοβασεβιτς),κεντρικου αμυντικου(Εντμιλσον, Λουγκανο,Μποτινελι και πολλοι αλλοι ακουγονται για την θεση που αφησε ο Αντζας)και ενος χαφα που θα πλαισιωνει τον Ντουντου!Αν τελικα ο Λεντεσμα δεν θελησει να επιστρεψει ο Ολυμπιακος εχει προβλημα και σε αυτη τη θεση καθως οι μονες του λυσεις ειναι ο Στολτιδης που φετος ηταν τραυματιας και ο Γιαννακης ο Παπαδοπουλος που αμφιβαλλω αν μπορει να σταθει σαν βασικος σε τετοια ομαδα..Εκτος αυτου,γινονται προσπαθειες να μεινουν οι Ντερμπισαιρ και Λετο στην ομαδα,εστω και ως δανεικοι!Για μενα,καλο θα ηταν να παρουν εκει στο λιμανι και ενα αξιολογο αριστερο μπακ γιατι ο Λεοναρντο δεν εχει πεισει(τον πανε για πουλημα)και η χρονια δεν βγαινει με Ντομι και Μπραβο(που επιστρεφει απο το δανεισμο του)..
Στον πολυμετοχικο ανακοινωθηκε η συνεχιση της συνεργασιας με Τεν Κατε για εναν ακομα χρονο καθως και το υψος του μπατζετ για μεταγραφες που θα ξεπερασει τα 20 εκατ. ευρω..
Μ' ενα τετοιο ποσο ανετα μπορουν να αποκτηθουν πρωτοκλασατοι παιχτες στις θεσεις που ποναει η ομαδα,δηλαδη αυτες του σεντερ μπακ,του αριστερου χαφ και του κεντρικου επιθετικου!Βεβαια αναγκαια ειναι η αποκτηση και ενος δεξιου μπακ και,για μενα,και ενος τερματοφυλακα,μιας και ο Μαριο δεν εμπνεει τη μεγαλυτερη σιγουρια...
Φυσικα πολλα θα εξαρτηθουν απο τις αποχωρησεις καθως ενδεχομενη πωληση του Σιμαο, του Βυντρα η΄ του Μαντζιου θα μεγαλωσει τις αναγκες του τριφυλλιου!Παντως ηδη ακουγονται πολλα ονοματα,μερικα εκ των οποιων αρκετα αξιολογα οπως του Πουιγκρινιε, του Γιοβανοβιτς και του Πιζαρο.
Η ΑΕΚ δεν μπορει να περιμενει πολλα καθως ο Τιγρης δεν διαφαινεται στον οριζοντα οποτε η διοικηση παραμενει ιδια και τα χρηματα ειναι περιορισμενα..Προτιμοτερο ειναι να γινουν προσπαθεις να μεινουν παιχτες οπως ο Μπλανκο,ο Κυργιακος,ο Σαχα και ο Τζιμπουρ και απο κει και περα να αποκτηθουν 2-3 παιχτες νεαροι και εξελιξιμοι που μπορουν να σταθουν στο συστημα του Μπαγεβιτς οπως ο Μακος και ο Καραμπελας,που εχουν ηδη ακουστει..
Στον ΠΑΟΚ,η αποτυχια στα play-off σηματοδοτει ορισμενες εξελιξεις,μιας και φανηκε οτι η ομαδα χρειαζεται καποιες προσθηκες για να δυναμωσει ακομα περισσοτερο..Αν ημουν Ζαγορακης θα εψαχνα για καποιον παρτενερ του Κοντρερας,για εναν αντι-Γκαρσια και εναν φορ που να εκμεταλλευεται τους διαδρομους που ανοιγει ο Μουσλιμοβιτς..Παντως αν οριστικοποιηθει η μετακινηση του Μεσι-Κουτσιανικουλη στον Δικεφαλο θα προκειται για μια πολυ εξυπνη μεταγραφη και ασφαλως θα ναι η πρωτη εντυπωσιακη κινηση του Γκαγκατση,μιας και ο τελευταιος επαιξε μεγαλο ρολο στις διαπραγματευσεις μεταξυ Εργοτελη και ΠΑΟΚ!
Στον ΑΡΗ,το σχημα του Αθανασιαδη υποσχεται πολλα!Και μεταξυ μας,αν ερθουν τελικα παιχτες οπως ο Σμολαρεκ,ο Αμπρεου,ο Ναφτι και αρκετοι αλλοι που ακουγονται,οι κιτρινοι θα πανε για μεγαλα πραγματα του χρονου!Κι ολα αυτα υπο την εποπτεια του Μαζινιο που θα συνεχισει για εναν ακομα χρονο..Βεβαια,πιστευω οτι στον ΑΡΗ θα πρεπει να ενδιαφερθουν και για την αποκτηση ενος πολυ καλου κεντρικου αμυντικου,καθως ο Ρομπερζ,ο Γιαχιτς και ο Λεμπο δεν κανουν τη διαφορα.Επισης,θα ναι πληγμα αν χασουν τον φετινο MVP τους,τον Βιτολο!
Ενα τελευταιο σχολιο εχει να κανει με την πιθανοτητα να επιστρεψουν στη χωρα μας παιχτες οπως ο Σειταριδης,ο Κατσουρανης(ενδιαφερον απο ΠΑΟ),ο Ελευθεροπουλος(μιλαει με Πανιωνιο και ΠΑΣ Γιαννενα)και ο Γκεκας,τον οποιο πουλαει η Λεβερκουζεν και σιγουρα θα ακουστει για τους ελληνικους συλλογους!Προσωπικα,βρισκω θετικη μια τετοια προοπτικη και θεωρω οτι ολοι αυτοι ειναι παιχτες που εχουν λειψει απο το πρωταθλημα μας!

Ο ΠΑΟ ΚΑΙ ΟΙ 10 ΒΑΘΜΟΙ ΔΙΑΦΟΡΑ

Παρακολούθησα απόψε τον αγώνα Παναθηναϊκού - Λάρισας για τα play-off. Έναν αγώνα στον οποίο πήρε λεπτά συμμετοχής αρκετά μεγάλο μέρος από τα 20 εκ. των καλοκαιρινών μεταγραφών, αλλά και της παλιάς φρουράς των πρασίνων. Και δεν τα πήγαν άσχημα. Σχετικά εύκολο το ματς, βέβαια, αλλά με έβαλε σε σκέψεις. Έχει όντως η φετινή ομάδα του ΠΑΟ ποιοτική διαφορά 10 βαθμών από τον Ολυμπιακό;
Ξεκινάω από την άμυνα, και τον πολύ δραστήριο Μουν. Ελλειπέστατος παίκτης, αυστηρά ακατάλληλος για την Ευρώπη. Διαθέτει ωστόσο τρομερή ταχύτητα, καλή σέντρα και αρκετή δύναμη. Σίγουρα δε συγκρίνεται με τον Τόρο, αλλά πραγματικά, πόσα αριστερά χαφ στο πρωτάθλημα (δεδομένου ότι παίζει δεξί μπακ) τον έχουν; Σίγουρα ο Λέτο και ο Ζαιρί, άντε με το ζόρι και ο Ρεγκέιρο και ο Βιειρίνια. Με τις υπόλοιπες ομάδες δε θα έπρεπε να παίζει βασικός για να προσφέρει σημαντική βοήθεια στην ανάπτυξη; Έπειτα, έχουμε το Μάτος. Κατά τη γνώμη μου έναν από τους πιο ολοκληρωμένους αμυντικούς χαφ στην Ελλάδα με ικανοποιητική ταχύτητα, επικίνδυνο σουτ, σωστή μεταβίβαση και άψογες τοποθετήσεις. Γιατί να παραχωρηθεί αυτός το καλοκαίρι και όχι ένας εκ των Ζιλμπέρτο ή Σιμάο που παίζουν στην ίδια θέση με τα ίδια (περιορισμένα) χαρακτηριστικά;
Aνεβαίνοντας λίγο βρίσκω στα δεξιά ένα Νίνη ο οποίος εγκατέλειψε εν μέρει τα άσκοπα τρεξίματα και την έκρηξη που είχε όταν πρωτοεμφανίστηκε για χάρη της ποιότητας, και τα κατάφερε. Διαθέτει πλέον πολύ καλή σέντρα και αρκετά καλή κάθετη πάσα, ενώ συνηθίζει να σηκώνει και το κεφάλι, πράγμα σπάνιο για ποδοσφαιριστή της ηλικίας του (και για Έλληνα ασυζητητί...). Μπορεί θεωρώ να προσφέρει μία αξιόπιστη δημιουργική λύση, ειδικά με έναν μπουκαδόρο αριστερό χαφ απέναντί του, ώστε να υπάρχει ισορροπία.
Υπάρχει ακόμη ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος, με χαρακτηριστικά δυσεύρετα σε Έλληνα παίκτη. Ψηλός και δυνατός, με φοβερή επιτάχυνση και καλή, κοφτή ντρίμπλα αλλά και αξιοπρεπές τελείωμα. Άσε που έχει την όρεξη και τα κότσια να πάρει ενέργειες πάω του όταν κλείνουν οι άμυνες και σφίγγουν οι κώλοι. Ιδανικός συνδυασμός για να παίξει πίσω από έναν ποιοτικό βαρύ φορ. Ο πρωταθλητής Μπελούτσι δηλαδή πόσα παραπάνω μπορεί να κάνει; Δε μπορεί να έπεσαν τόσο έξω οι σκάουτερ της Λίβερπουλ πριν δύο χρόνια και εμείς στην Ελλάδα δικαιολογημένα να τον θεωρούμε άχρηστο.
Δε θα μιλήσω καν για τον Αντρέας Ίβανσιτς, που σε μια ακομπλεξάριστη ομάδα, όπως η ΑΕΚ (που τον ήθελε το Γενάρη) ή ο Ολυμπιακός (που τον ήθελε το καλοκαίρι) θα ήταν πολύτιμος λόγω της τρομερής του ποιότητας.
Επιλέγω όπως βλέπετε να μιλήσω για τους λεγόμενους "αδικημένους" του Παναθηναϊκού, διότι ακούγεται πολύ πως όλοι τους δεν αξίζουν κάτι παραπάνω από μια θέση στον πάγκο. Εγώ θεωρώ πως ένας βάζελος του χρόνου με Μάτος στο κέντρο, Χριστοδουλόπυλο δεύτερο φορ, Νίνη δεξιά θα χρειαστεί ελάχιστες προσθήκες για να πρωταγωνιστήσει. Ουσιαστικά χρειάζεται έναν (ίσως και δύο) κεντρικό αμυντικό, ένα δεξί μπακ, έναν αριστερό εξτρέμ και έναν καθαρόαιμο επιθετικό. ΟΛΟΙ τους όμως θα πρέπει να είναι ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ. Όλα αυτά, βέβαια, με δεδομένο ότι οι υπάρχοντες παίκτες που ανέφερα θα έχουν κάνει σωστή και πλήρη προετοιμασία και θα παραμένουν ενεργοί και συγκεντρωμένοι.
Και κάτι τελευταίο. Από τη στιγμή που αυτοί οι παίκτες διαθέτουν ικανότητες, τελικά ποιος φταίει που δεν τις βγάζουν στο γήπεδο;

ΠΕΡΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΩΝ... νο.2

Πριν από λίγο καιρό αναρτήθηκε ένα άρθρο αφιερωμένο στον Αρσέν Βενγκέρ. Επειδή είδα ότι κέντρισε το ενδιαφέρον πολλών, και επειδή είχε γίνει λόγος ότι αξίζει η πορεία του Αλσατού να συγκριθεί με εκείνη του Ζοσέ Μουρίνιο για να διαπιστωθεί αν πρέπει να τους βάζουμε στο ίδιο καζάνι, το κείμενο που διαβάζετε είναι αφιερωμένο στον ξεφωνημένο Πορτογάλο...
Ο Ζοσέ λοιπόν αρχίζει να βγαίνει από το καβούκι του όταν το 2003 κατακτά το κύπελλο ΟΥΕΦΑ και, κατά δεύτερο λόγο, το πρωτάθλημα Πορτογαλίας, από το οποίο η Πόρτο έκανε νηστεία τα προηγούμενα 3 χρόνια. Λες και της βάζει νέφτι λοιπόν και αποδίδοντας αρκετά ελκυστικό ποδόσφαιρο, την επόμενη ακριβώς χρονιά, αφού κάνει το ριπίτ στο πρωτάθλημα στέφεται πρωταθλήτρια Ευρώπης για 2η φορά στην ιστορία της. Γίνεται δε η μοναδική ομάδα που καταφέρνει μέσα σε δύο χρόνια να κατακτήσει ΟΥΕΦΑ και Champions League. Eντυπωσικό επίτευγμα, αλλά όχι εξωπραγματικό. Για 'μένα τουλάχιστον. Κι αυτό γιατί την αξιοθαύμαστη δουλειά του Μουρίνιο θεμελίωσαν τόσο η βαριά φανέλα της Πόρτο όσο και μία άψογη διοίκηση, ικανή στο να ανακαλύπτει λαβράκια αλλά και να αγοράζει, με υποδειγματική επιχειρηματικότητα, οποιονδήποτε παίκτη χρειάζεται. Θέλω να πω με αυτό πως ο Μουρίνιο μπορεί να μην είχε κορυφαίους παίκτες, αλλά είχε πάντοτε στην κατοχή του τα εργαλεία που απαιτούσε για να δουλέψει. Με λίγα λόγια καμία διοίκηση δεν του χάλασε ποτέ χατήρι.
Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα στη μετέπειτα πορεία του. Επέλεξε να εργαστεί σε ομάδες με το υψηλότερο μπάτζετ στην Ευρώπη, την Τσέλσι αρχικά και την Ίντερ τώρα. Ομάδες όπου κάθε καλοκαίρι ξοδεύει γύρω στα 60 εκ. ευρώ αλόγιστα, με τις ευλογίες των προέδρων τους. Σίγουρα ποδοσφαιριστές όπως ο Ντέκο, ο Μανίς, ο Καρβάλιο και ο Φερέιρα ο Μουρίνιο τους ανέδειξε. Σκεφτείτε όμως πόσους κατέστρεψε στις επόμενες ομάδες του! Αρχίζω: Νταφ, Ρόμπεν, Ράιτ-Φίλιπς, Σεφτσένκο, Μαλουντά, Ντελ Όρνο, Tζόε Κόουλ, Κουαρέσμα, Μανσίνι. Θυμηθείτε σε τι κατάσταση βρίσκονταν όλοι αυτοί υπό τις οδηγίες του Πορτογάλου. Ακόμα πιο αρρωστημένο είναι το γεγονός ότι κατάφερε να οδηγήσει στην αφάνεια παίκτες που ο ίδιος ανέδειξε, όπως ο Πάουλο Φερέιρα και ο Μανίς.
Έπειτα πρέπει να παραδεχθούμε ότι του έκατσαν και πολλές συγκυρίες, χωρίς αυτό να μειώνει το έργο και την επιτυχία του. Στην Αγγλία, ας πούμε έτυχε να ανταγωνίζεται μία Μάντσεστερ που βρισκόταν σε μεταβατικό στάδιο, προτού δημιουργήσει το τωρινό σαρωτικό ρόστερ. Στη Λίβερπουλ έπαιζαν παίκτες τύπου Μπίσκαν και Σμίτσερ και η Άρσεναλ είναι πάντα Άρσεναλ. Στην Ιταλία δεν το σχολιάζω καν. Παίζει μόνος απέναντι σε δύο λαβωμένες διεκδικήτριες που τώρα αρχίζουν να ξαναπατούν στα πόδια τους, με τριπλάσιο μπάτζετ. Όσον αφορά τώρα το 2004, αρκεί να αναφέρω ότι ο ΠΑΟ έκανε το double, η Ελλάδα κατέκτησε το Euro, η χώρα μας διοργάνωσε άψογους Ολυμπιακούς Αγώνες και στα ημιτελικά του Champions League βρέθηκαν Λα Κορούνια, Μονακό και η Τσέλσι του Ρανιέρι! Σε όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου η Πόρτο του Μουρίνιο δικαιούταν να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο...
Για το τέλος άφησα το θέαμα. Το ποδόσφαιρο που υπηρετεί. Και επειδή με την φετινή πορεία της Μπαρτσελόνα ξεφύτρωσαν πολλοί ιεραπόστολοι του επιθετικού ποδοσφαίρου, καλώ τους ίδιους να τοποθετηθούν για τον Ζοσέ και το παιχνίδι σκοπιμότητας που εφαρμόζουν όλες ανεξαιρέτως οι ομάδες του.
Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο Μουρίνιο, όταν τα φώτα σβήνουν, μένει μόνος με τις κούπες του. Είναι το μόνο που έχει, σε αντίθεση με τον Βενγκέρ και την παράδοσή του. Μπορεί πολλοί να τον παραδέχονται, αλλά ελάχιστοι τον θαυμάζουν. Γι' αυτό, προτού τον βάλουμε ανάμεσα στους κορυφαίους προπονητές, ας σκεφτούμε πόσους συναδέλφους του θα αδικήσουμε. Αδιαμφισβήτητα είναι πολύ καλός coach, αλλά όχι και να τον πούμε κορυφαίο, επειδή ο ίδιος βάφτισε τον εαυτό του Special One...

Δεν ξέρω αν το παρατηρείτε, αλλά έχει αρχίσει να περνάει η μπογιά του...

ΚΑΛΗ Η ΕΠΙΘΕΣΗ, ΑΛΛΑ...

Παρακολούθησα χθες με μεγάλη ικανοποίηση τον αγώνα μεταξύ Barcelona και Chelsea και προφανώς δεν έμεινα ασυγκίνητος. Δε διαφωνώ με όσους πανηγύρισαν έξαλλα το γκολ του Ινιέστα στις καθυστερήσεις. Ίσα ίσα, που δεδομένου ότι είμαστε φίλαθλοι πεινασμένοι για θέαμα και καταλαβαίνω και σέβομαι την υποστήριξη προς τους υπερηχητικούς φέτος Μπλαουγκράνα. Διαφωνώ όμως με τους γραφικούς που υποστηρίζουν πως χθες αποδόθηκε δικαιοσύνη.
Διαφωνώ και εκνευρίζομαι διότι λέγεται από άτομα που νομίζουν ότι ξέρουν τα πάντα για τη μπάλα, και ότι το μοναδικό ποδόσφαιρο άξιο θαυμασμού είναι το επιθετικό που αντιπροσωπεύουν οι Καταλανοί. Η συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων που παρακολουθούσαν το ματς μαζί μου όχι μόνο υποστήριζαν τη Μπαρτσελόνα, αλλά και έβριζαν την Τσέλσι για τη σφιχτή της αμυντική διάταξη και την πίεση χαμηλά.
Ρε μάγκες, αν είναι τόσο εύκολος αυτός ο τρόπος παιχνιδιού, γιατί δεν τον εφαρμόζουν κι άλλοι; Δεν είναι τυχαίο πως η ομάδα του Λονδίνου ήταν η πρώτη που δεν επέτρεψε στους λεβέντες του Γκουαρντιόλα να σκοράρουν στο Καμπ Νου. Ο Χίντινκ χρειάστηκε, για να το πετύχει, να διαβάσει όλους τους πιθανούς τρόπους ανάπτυξης του αντιπάλου του και να προετοιμάσει τους παίκτες του για καθέναν από αυτούς μέσα σε δύο εβδομάδες. Χρειάστηκε τόσο να κρατήσει τους παίκτες του απόλυτα συγκεντρωμένους, όσο και να βρει τη χρυσή τομή ανάμεσα στη συγκέντρωση και την ορμητικότητα, ώστε να μπαίνουν δυνατά στις φάσεις. Χρειάστηκε να θυσιάσει την επιθετική του γραμμή για να μπλοκάρει την ανάπτυξη των Μπλαουγκράνα, ρισκάροντας ως προς το πότε (και αν) θα προδοθεί από την κούραση, την έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης ή και την ίδια την τύχη, όπως και έγινε.
Εξάλλου, η εικόνα που παρουσίασε η Τσέλσι δεν είναι ο καθιερωμένος τρόπος παιχνιδιού της. Μπορεί να βασίζεται στην αντεπίθεση, αλλά συνήθως πιέζει ψηλότερα και έχει άψογη κυκλοφορία. Απόδειξη η συντριβή που γνώρισε στην έδρα της η Λίβερπουλ. Είναι τεράστιο προσόν για έναν προπονητή και για την ομάδα του να μπορεί να προσαρμόζει τον τρόπο παιχνιδιού του ανάλογα με τον αντίπαλο. Και ο Ολλανδός το κάνει καλύτερα από κάθε άλλον.
Θα σταθώ ιδιαίτερα σε μία φάση. Εκείνη όπου ο Ντρογκμπά, μετά από μία ατελείωτη κούρσα αδειάζει τον αμυντικό της Μπάρτσα και πλασάρει με το αριστερό πάνω στο Βαλντές. Το παληκάρι ξεκινάει από την άμυνα, κοντρολάρει τη μπάλα και σουτάρει. Αντί λοιπόν να χειροκροτήσουν χθες την προσπάθειά του, τον αποδοκιμάζουν και τον φωνάζουν άχρηστο! Μα καλά ρε, είστε σοβαροί;
Tην προσπάθεια που έχει καταβάλει η Τσέλσι την αντιλαμβάνεται κανείς και από τα νεύρα των παικτών στο τέλος του αγώνα. Από το κυνηγητό στον διαιτητή και τις φωνές σε εκείνον και στις κάμερες. Για να φτάσουν σε τέτοιο πρωτοφανή εκνευρισμό παίκτες παγκοσμίας κλάσης, φανταστείτε πόσο έχουν προσπαθήσει και κοπιάσει. Λίγος σεβασμός προς το πρόσωπό τους δε βλάπτει.

Για να μην παρεξηγηθώ, είχα πει πως αν περνούσε η Μπαρτσελόνα θα την χειροκροτούσα και θα την υποστήριζα στον τελικό. Δεν το παίρνω πίσω, μιας και αναμφισβήτητα είναι η καλύτερη ομάδα στον κόσμο. Απλά γράφω τα παραπάνω, ως δικηγόρος του διαβόλου, για να αποδώσω τα δέοντα σε έναν προπονητή που έχει κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να επαναφέρει την ομάδα του στην κορυφή, μόλις σε 4 μήνες. Ακόμα και όποιος δε γουστάρει το παιχνίδι των Λονδρέζων, πρέπει να παραδεχθεί πως παίζουν την πιο θεαατική άμυνα!

Προς υποψήφιους πρωταθλητές Ευρώπης (σ.σ. Μπαρτσελόνα). Η χθεσινή Μπάρτσα μου θύμισε την περσινή των ημιτελικών με τη Μάντσεστερ. Πολύ φλυαρία αλλά από ουσία τίποτα. Προσοχή μη γίνει κάτι ανάλογο και στον τελικό. Ευτυχώς υπάρχει το μέταλλο του Γκουαρντιόλα που τη συνοδεύει...

Υ.Γ. Πραγματικά, δεν πεθαίνετε να μάθετε τι είπε ο Πέπε στον Χίντινκ εκεί κάπoυ στο 85';

ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ!!!

Too good to be true!Ο Παναθηναικος απεδειξε και στο χθεσινο παιχνιδι με την ΤΣΣΚΑ οτι ειναι η καλυτερη ομαδα της Ευρωπης για 2-3 πολυ απλους λογους:1)γιατι εχει την καλυτερη περιφερεια απο καθε αλλον ευρωπαικο συλλογο με Διαμαντιδη,Σπανουλη,Γιασικεβιτσιους, Νικολας, 2)γιατι διαθετει στις ταξεις του μια απο τις μεγαλυτερες ελπιδες του ευπωπαικου μπασκετ,τον Πεκοβιτς και 3)γιατι πολυ απλα την ομαδα αυτη προπονει ο mr 7 Ευρωλιγκες, Ζελικο Ομπραντοβιτς!
Η αρμαδα του Ζελικο ξεκινησε εκπληκτικα στον χθεσινο τελικο και,εχοντας φοβερη αποδοση σε αμυνα και επιθεση,προηγηθηκε στο ημιχρονο με 48-28!Πραγματικα σε αυτο το διαστημα δεν υπηρξε υστερησας για το τριφυλλι,που χτυπησε τοσο μεσα απο την ρακετα οσο και απο την περιφερεια,με το εκπληκτικο ποσοστο στα τριποντα!(8/14)
Στο δευτερο ημιχρονο ολοι περιμεναμε την αντιδραση της ''αρκουδας'' και δυστυχως μας δικαιωσε....Η αμυνα της βραχυκυκλωσε τον Παναθηναικο και το ξυπνημα των Λανγκτον και Σμοντις στο τριτο δεκαλεπτο και στις αρχες του τεταρτου εφερε ενα σερι 17-0 για την ΤΣΣΚΑ!
Καπου εκει η ελληνικη ομαδα αντεδρασε και με τριποντη βομβα του Φωτση εμεινε σε αποσταση ασφαλειας..Στα τελευταια λεπτα ο Παναθηναικος βρηκε στηριγματα απο τον Περπερογλου και τον Σπανουλη αλλα ο Σισκαουσκας γυρισε παλι το παιχνιδι μονος του...
Η καταληξη του τελικου ειναι γνωστη!Ο Σισκα,εχοντας πανω του κολλημενο τον Νικολας, αστοχησε στο τελευταιο τριποντο και το σκορ εμεινε καρφωμενο στο 73-71!
Το 5ο ειναι γεγονος! MVP του final-4 ο Βασιλης Σπανουλης,μιας και στα δυο παιχνιδια ηταν σταθερος και ειχε κρυο αιμα οταν η μπαλα εκαιγε!Βεβαια,μια απο τις εικονες που θα μου μεινουν ηταν η εκπληκτικη ασσιστ του Διαμαντιδη!Οχι στα 40 λεπτα του τελικου αλλα στην απονομη,οταν παρεδωσε την κουπα στον εμβληματικο αρχηγο,Φραγκισκο Αλβερτη,ο οποιος κλεινει με τον καλυτερο τροπο την καριερα του!!
Ειναι φυσικο οτι ολοι οι φιλαθλοι του Παναθηναικου πλεουν σε πελαγη ευτυχιας αν και το οικοδομημα των αδερφων Γιαννακοπουλων τους εβαλε σε οικονομικους μπελαδες,μιας και ολοι θα πρεπει να αποκτησουν την καινουργια φανελα με το 5ο αστερι!!!
Υ.Γ. Περαστικα στον κυριο Παπαλουκα που,μετα τις 2 ηττες της ομαδας του,γευτηκε αλλη μια στον τελικο,μιας και οπως δηλωσε υποστηριζε την ΤΣΣΚΑ..Θεωρω οτι αυτη η δηλωση οταν βγαινει απο το στομα του αρχηγου του Ολυμπιακου και κυριως της Εθνικης Ελλαδας ειναι τουλαχιστον ατυχης...Κριμα,γιατι οι σπουδαιοι αθλητες πρεπει να ειναι και σπουδαιοι χαρακτηρες...

ΠΡΑΣΙΝΟ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ (με κόκκινες αποχρώσεις)

AΠΟ ΤΟΝ "ΜΠΑΣΚΕΤΙΚΟ" ΣΤΑΥΡΟ ΤΡΙΚΟΙΛΗ...

Χθες παρακολουθήσαμε έναν ημιτελικό που αποτέλεσε πραγματικά διαφήμιση του Ελληνικού αλλά και του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Κατ'αρχάς συγχαρητήρια και στις δυο ομάδες που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και μας χάρισαν ένα τόσο ωραίο θέαμα. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με τον νικητή Παναθηναϊκό, που αν μπορούσαν να υπάρξουν φαβορί σίγουρα θα ήταν ο πρωταθλητής Ελλάδας. Ας περάσουμε όμως στον τρόπο με τον οποίο ο Παναθηναϊκός πήρε την πρόκρισή για τον τελικό της Ευεωλίγκας. Στην επίθεση ο Παναθηναϊκός πέρασε υπερβολικά πολλές φορές για τον τρόπο που παίζει την μπάλα στην ρακέτα αφού ξέρουμε ότι είναι μια καθαρά περιφερειακή ομάδα. Στην ρακέτα λοιπόν ο κύριος αποδέκτης ήταν ο Νικολα Πέκοβιτς που πραγματικά έκανε ότι ήθελε την άμυνά του Παναθηναϊκού αφού δεν υπήρχε παίκτης που μπορούσε να συγκριθεί μαζί του όσον αναφορά στην δύναμη που έχει ο Μαυροβούνιος σέντερ. Μόνο ο Μπουρούσης μπορούσε να κάμψει λίγο την αντίστασή του αλλά όχι στο επιθυμητό επίπεδο. Ο Σπανούλης έδωσε σημαντική βοήθεια στον Παναθηναϊκό αφού πέτυχε 18 πόντους αλλά χωρίς να φανεί ιδιαίτερα όπως πάντα. Ο Μπατίστ ήταν ο δεύτερος καλύτερος ψηλός του Παναθηναϊκού πετυχαίνοντας 19 πόντους αλλά σκοράροντας έπειτα από ανεπιτυχείς προσπάθειες των παικτών του Ολυμπιακού να καθαρίσουν την φάση. Η αιχμή του δόρατος όμως για τον Παναθηναϊκό ήταν ο Γιασικεβίτσιους. Ο Λιθουανός πέτυχε 20 πόντους με 66% ευστοχία στα τρίποντα σκοράροντας σε 4 από τα 6 που επιχείρησε και μοιράζοντας εξαιρετικές ασίστ που ήταν έτοιμα καλάθια, εκτέλεσε στην κυριολεξία τον Ολυμπιακό. Στην άμυνά οι πράσινοι ήταν ικανοποιητικότατοι (ασχέτως τους 82 πόντους που δέχτηκαν) και αυτό το κατάφεραν πιέζοντας συνέχεια την μπάλα ψηλά με αποτέλεσμα τα pick 'n 'roll του Ολυμπιακού να δημιουργούνται μακριά από το καλάθι των πρασίνων με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν παίκτες μέσα στην ρακέτα για να γίνονται οι τελικοί αποδέκτες της μπάλας και να σκοράρουν. Ένα μείον για τον Παναθηναϊκό ειναι ο Μήτσος αφού τελείωσε τον ημιτελικό άποντος αλλά και ο Νίκολας που δεν βοήθησε τον Παναθηναϊκό καθόλου.


Ας περάσουμε τώρα στον ηττημένο Ολυμπιακό που παρ'όλη την ατυχία του έκανε ένα εξαιρετικό ματς και του άξιζε κάτι παραπάνω από ένα απλό χειροκρότημα.Γιατί είναι άτυχος ο Ολυμπιακός? Πρώτον, έλειπε ο Βασιλόπουλος ο οποίος δεν ξεπέρασε το πρόβλημα που είχε με την μέση του και θα ήταν μια πολύ σημαντική παρουσία στον ημιτελικό αφού όλοι ξέρουμε ποσό προικισμένος παίκτης είναι(μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό) και ειδικά στην άμυνα. Έτσι αν ήταν έτοιμος να παίξει θα μπορούσε σχετικά εύκολα να περιορίσει τον Γιασικεβίτσιους αφού έχει φέρει εις πέρας και δυσκολότερες αποστολές όπως για παράδειγμα αυτήν με τον Ρακόσεβιτς. Δεύτερον η << απουσία του Μπουρούση >>. Καλά θα μου πείτε τρελός είναι αυτός αφού ο Μπουρούσης έπαιζε, ναι αλλά αγωνιζόταν με 40 πυρετό που <<του έκοψε τα ποδιά >> αφού τις τελευταίες εβδομάδες κάνει εξαιρετικές εμφανίσεις στο πρωτάθλημα και επίσης να μην ξεχνάμε και το ότι είναι ο πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού και ο πρώτος ριμπάουντερ. Σε ένα άλλο θέμα που θέλω να διαφωνήσω με τον κ.Γιαννάκη είναι το ότι κράτησε εκτός δωδεκάδας τον Σχορτσιανίτη. Λογικό για πολλούς να τον κρατήσει έξω αφού δεν έχει φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο. Ναι αλλά μήπως κ.Γιαννάκη όταν αποφασίζατε να τον τιμωρήσετε θα έπρεπε να σκεφτείτε την βοήθεια που θα μπορούσε να προσφέρει αυτός ο παίκτης? Για παράδειγμα, θα μπορούσε να αναλάβει το μαρκάρισμα του Πέκοβιτς αφού έχει περισσότερη δύναμη από τον Μαυροβούνιο και θα μπορούσε να τον περιορίσει σημαντικά αλλά και στην επίθεση θα μπορούσε να φορτώσει τους παίκτες του Παναθηναϊκού με φάουλ. Να πούμε όμως πως έπαιξε ο Ολυμπιακός. Στην επίθεση το πρώτο ημίχρονο κυρίως ήταν ο Γκριρ. Ο Αμερικανός σκόραρε 18 πόντους αλλά όσο καλός ήταν στο πρώτο μέρος τόσο άφαντος ήταν στο δεύτερο και ήταν και αυτός που έκρινε αρνητικά την τελευταία επίθεση καθώς δεν πάσαρε εγκαίρως στον Μπουρούση πού βρισκόταν μόνος του μέσα στο καλάθι του Παναθηναϊκού και όταν το έκανε ήταν πια αργά αφού τον είχαν κλείσει. Στην άμυνα ήταν σχετικά καλός αφού αποφάσισε να παίξει ανοικτά κάτι που δεν μας έχει συνηθίσει. Ο <<Δράκος>> επέλεξε μια ζώνη προσαρμοσμένη σε man to man με στόχο την κάλυψη χώρων και αυτό έφερε αποτέλεσμα στο τρίτο δεκάλεπτο. Θέλω να σταθώ όμως στη πολύ καλή προσπάθεια που έκανε ο Τσίλντρες που σημείωσε 11 πόντους και έδωσε σημαντικές λύσεις στην επίθεση και είμαι άκρως ικανοποιημένος από την πρώτη του χρονιά στην Ελλάδα αφού ήρθε από μια χώρα που το είδος μπάσκετ που παίζεται εκεί δεν έχει καμιά σχέση με το μπάσκετ που παίζεται εδώ και στον Ολυμπιακό κάνει πολύ καλή δουλειά. Επίσης να αναφερθώ και στον Παπαλουκά καθώς περίμενα περισσότερα από αυτόν αφού σε κάθε φάιναλ φορ που έχει συμμετάσχει έχει βγει MVP και είναι και ο πιο έμπειρος παίκτης σε τέτοιες διοργανώσεις όπως και ο Βούισιτς που ναι μεν έβαλε 14 πόντους αλλά τους πέτυχε σε κάποια ξεσπάσματα που είχε κατά την διάρκεια του ματς. Αυτόν που θεωρώ ότι είναι η καρδιά αυτής της ομάδας είναι ο Μπουρούσαρος που παρ'ότι αγωνιζόταν με πυρετό κατάφερε να πετύχει 10 πόντους και πραγματικά ήταν υπεραρκετοί για'μένα. Ο επόμενος στόχος που απέμεινε για τον Ολυμπιακό είναι το πρωτάθλημα και είναι πιο εφικτό αφού έχει προβάδισμα έδρας αλλά έχει αύριο το μικρό τελικό που για εμένα δεν έχει νόημα αλλά...


Καλή επιτυχία στον Παναθηναϊκό να φέρει άλλο ένα Ευρωπαϊκό τρόπαιο στην Ελλάδα και στον Ολυμπιακό να φύγει από το Βερολίνο με ένα μετάλλιο!