Τρίτη 21 Απριλίου 2009

ΣΑΛΠΙΓΓΙΔΗΣ (ΑΠΛΑ)...


Άγιες μέρες εκείνες που διανύσαμε, και στα πλαίσια της νηστείας κάναμε αποτοξίνωση και από το εθιστικό τούτο blog. Αλλά επιστρέφουμε δριμύτεροι (και λίγο πρησμένοι) να κράξουμε την ελληνική πραγματικότητα. Θα ξεκινήσω με το θέμα των ημερών, τη συνάντηση και το διάλογο του Δημήτρη Σαλπιγγίδη με οπαδούς της ομάδας του ΠΑΟΚ σε καφετέρια της Πολίχνης. Φίλοι Παοκτσήδες, καλός χρυσός ο ΠΑΟΚ, ο οποίος συνεχώς ανεβαίνει και για τον οποίο τη συμπάθειά μου δεν έκρυψα ποτέ. Αξιοπρόσεκτη η φετινή πορεία, αλλά θεωρώ ότι επειδή υπάρχει και μία τάση να χαϊδεύετε τα γένια σας (και δεδομένου ότι για αρκετά χρόνια ζούσατε σε ροζ συννεφάκια), προφανώς υπάρχουν δημοσιεύματα που επιχειρούν να εκμεταλλευτούν αυτή τη νοοτροπία.
Ξεκινάω λίγο ανάποδα. Πιστεύω πως ο Σαλπιγγίδης, παρ' όλο που αδιαμφισβήτητα είναι Παοκτσής, ουδέποτε δήλωσε ότι θέλει να επιστρέψει στον ΠΑΟΚ. Ούτε στη διοίκηση του Ζαγοράκη, ούτε και στους οπαδούς. Δεν είναι λογικό ένας παίκτης στην πιο παραγωγική ηλικία να θέλει να αφήσει το δεύτερο μεγαλύτερο σύλλογο της χώρας για να κατέβει έστω κι ένα σκαλοπάτι (που δεν είναι ένα, γιατί το Champions League από το UEFA απέχουν όχι ένα σκαλοπάτι, αλλά μια σκάλα ολόκληρη). Ειδικά όταν πριν από 9 μήνες δεχόταν πρόταση από την κυπελλούχο του ΟΥΕΦΑ Ζενίτ ύψους 7 εκ., κι όταν στην παρούσα φάση είναι ο πρώτος σκόρερ του Παναθηναικού και ο πιο φορμαρισμένος παίκτης του. Στο κάτω κάτω, ο Σάλπι που αποτέλεσε πολύ καυτό όνομα όταν πήρε το δρόμο για Αθήνα αλλά και αργότερα, ξέρει πολύ καλά πώς να χειριστεί τόσο τους οπαδούς, όσο και τους δημοσιογράφους. Γιατί ο παλιός είναι αλλιώς. Λέει μόνο αυτά που πρέπει, όχι αυτά που θέλει... Εννοώ, ότι ακόμα κι αν είπε ότι θέλει να επιστρέψει στους Παοκτσήδες εκείνη τη μέρα, το έκανε απλά για να κατευνάσει τα πνεύματα, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Επειδή όμως Έλληνες είμαστε και γουστάρουμε την παπαρολογία, ας δεχθούμε ότι θέλει να επιστρέψει (για να είμαστε και καλυμμένοι σε παν ενδεχόμενο). Αρχίζει μία τεράστια συζήτηση για το αν θα πρέπει να γυρίσει στην ομάδα που αγαπάει, και υπό ποιες προϋποθέσεις. Τη συζήτηση αυτή παρακολουθώ στενά τις τελευταίες μέρες μέσα από τις ιστοσελίδες των φανατικών του ΠΑΟΚ, και παραδέχομαι ότι πολύ γουστάρω.
Βασική προϋπόθεση που θέτουν οι οπαδοί για να επιστρέψει ο Σάλπι, είναι να ζητήσει δημόσια συγγνώμη από το λαό του ΠΑΟΚ. Αφ' ενός για το ότι παρ' όλο που συγκεντρώθηκαν 130.000 ευρώ για να πληρωθεί εκείνος τα άρπαξε και έφυγε, αφ' ετέρου διότι αγνόησε τους περίπου 1.000 Παοκτσήδες που είχαν μαζευτεί στο Ελ. Βενιζέλος και τη σκαπούλαρε από την πίσω πόρτα.
Όσον αφορά το πρώτο, προσωπικά θεωρώ ότι με τα 130 χιλιάρικα που μάζεψαν οι οπαδοί, δεν πλήρωσαν το Σαλπιγγίδη, αλλά το Γούμενο. Ο πρόεδρος χρωστούσε τα λεφτά, τα οποία τα είχε δουλέψει και με το παραπάνω ο παίκτης, και αυτός όφειλε να τα δώσει. Με το να μαζευτούν από τον κόσμο, ήταν σα να άνοιγαν οι ίδιοι οι οπαδοί τη χούφτα του Γούμενου και να τη γέμιζαν με ρευστό. Χειρότερο ακόμα το κάνει ακριβώς το ότι πολλοί πλήρωσαν από το υστέρημά τους. Γιατί τα λεφτά αυτά τα ζήτησαν πίσω τα Παόκια από το Σάλπι, και όχι από τον πρόεδρο, που είχε βάλει 1,8 εκ. στην τσέπη από την πώληση του παίκτη; Για να μιλάμε και απλά, τι διαφορετικό θα είχε κάνει οποιοσδήποτε ποδοσφαιριστής του κόσμου, από το να εισπράξει απλά τα δεδουλευμένα του; Στην τελική, τι θα κάναμε όλοι μας σε αυτή τη θέση; Ειδικά όταν ο πρόεδρος (ο Θεός να τον κάνει) της ομάδας για την οποία αγωνιζόμαστε και που αγαπάμε μας έλεγε ότι πρέπει να φύγουμε για να σωθεί ο σύλλογος;
Σχετικά τώρα με το δεύτερο, το περιστατικό στο αεροδρόμιο, ήταν απολύτως λογικό. Γιατί μπορεί πολλοί οπαδοί, ακόμα και οργανωμένοι, να υποστηρίζουν ότι ήθελαν μόνο να μιλήσουν στον παίκτη. Δέχομαι ότι το εννούν. Υπήρχαν όμως και πολλοί με πιο άγριες διαθέσεις, που το χέρι τους θα όπλιζε λόγω της τρομερής παραφιλολογίας εκείνης της περιόδου, αλλά κυρίως λόγω της λατρείας τους γι' αυτόν τον παίκτη. Ο Σαλπιγγίδης, όπως κάθε άνθρωπος, όφειλε να προστατεύσει τον εαυτό του, και αυτό έκανε.
Με βάση τα παραπάνω, δεν υπάρχει λόγος να μην επιστρέψει ο Σαλπιγγίδης στον ΠΑΟΚ, και όσα ειπώθηκαν νερό κι αλάτι. Βάζοντας στη ζυγαριά το γεγονός ότι ο Σάλπι είναι ο πιο φιλότιμος και ένας από τους κορυφαίους Έλληνες παίκτες του πρωυαθλήματος σταθερά όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και ένας εκ των κορυφαίων σκόρερ, η πλάστιγγα γέρνει υπέρ του επαναπατρισμού. Όχι πως θέλει κανείς να τον διώξει από τον ΠΑΟ, αλλά λέμε τώρα...

1 σχόλιο:

  1. Φιλε,μεχρι εναν βαθμο μπορω να καταλαβω τους ΠΑΟΚτζηδες μιας και στο θεμα Σαπλιγγιδη αισθανονται προδομενοι..
    Ομως θα συμφωνησω μαζι σου στο οτι δυσκολα μπορει να επιστρεψει τη δεδομενη χρονικη στιγμη..
    Ουτως η' αλλως ο Σαλπι ειναι σημειο αναφορας για την ομαδα του Παναθηναικου και βρισκεται στις καρδιες των φιλαθλων του μιας και ματωνει την φανελα και ειναι απο τους λιγους του ροστερ που εχουν συνειδητοποιησει την δυναμικη του τριφυλλιου!
    Ισως θα ναι καλυτερα να επιστρεψει,αν θελει,σε μερικα χρονια..Εξαλλου,ο χρονος γιατρευει ολες τις πληγες,ακομα και τις ανθρωπινες.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή